while True: learn() to logiczna gra indie, w której gracz będzie tworzył własne programy i algorytmy. Pomimo nastawienia stritce na elementy łamigłówki mamy tutaj także historię programowania i aspekt zarządzania naszą serwerownią w której pracujemy.
Sama fabuła tytułu jest niewielkim spoiwem dla wszystkich poziomów.
Nasz bohater jest początkującym programistą, jednak gdy zostawia komputer włączony na noc, kot pisze programy za niego. Co ciekawe, zwierzak robi to lepiej od nas, więc naszym zadaniem jest stworzenie algorytmu mogącego tłumaczyć mowę kocią na ludzką – być może futrzak ma dla nas ciekawą wiadomość.
Podejmowane zadania pomagają nam zrozumieć działanie algorytmów.
Poziomy sprowadzają się do sortowania danych, przedstawionych tutaj za pomocą kształtów. Przykładowo, w jednym bloku wyjściowym mamy 40 kwadratów i 20 trójkątów, używając algorytmu sortującego musimy odpowiednio segregować dane. Z czasem gra utrudni nam zadania dając nie tylko różne kształty danych, ale także ich kolory. Drzewko zadań wraz z postępem faktycznie rozrasta się, także o zadania dodatkowe. Są to zlecenia od firm, które pomogą nam zasilić nasz budżet. Do produkcji i testowania naszych programów będą nam potrzebne pieniądze, te pozyskujemy właśnie z zadań pobocznych, dzięki którym zapewniamy sobie stały przypływ gotówki. Walutę w grze możemy także wymieniać na ulepszenia naszego wirtualnego sprzętu, dzięki czemu programy działają wydajniej. Zgromadzone środki możemy przeznaczyć również na potrzeby naszego kota, zaopatrując go w chociażby w ubrania.
Przed wybraniem kolejnej misji mamy zwykle krótkie wprowadzenie – może być to notatka lub animacja informująca nas o problematyce w danym poziomie. Często też jesteśmy raczeni historyczną wiedzą np. opowieścią o pierwszym bocie, z którym można było rozmawiać tj. Elizą.
Z początku proste zadania z czasem przeradzają się w skomplikowaną sieć połączeń i sortowni na wzór Factorio.
Główny wątek nadal pozostaje w miarę prosty i ciekawy, dodatkowo po pewnym czasie zadania ulegają zmianie. Dla przykładu przyjdzie nam stworzyć program odpowiadający za bezkolizyjne poruszanie się autem. Można samemu prowadzić, a następnie komputer będzie odtwarzał nasze ruchy. Z czasem oczywiście te programy trzeba będzie ulepszać, by były efektywniejsze.
Oprawa graficzna to standard dla gier indie, rysunkowy minimalizm i przyjemne dla oczu kolory.
Nic tutaj nie przeszkadza, ale też i nie zachwyca, w sumie czego się spodziewać po grze logicznej. Udźwiękowienie także zębów nie wybija, ale idealnie pasuje do rozgrywki, jest spokojne i pomimo prostoty nie drażni uszu monotematycznością.
Otrzymaliśmy także polskie tłumaczenie robione przez społeczność gry i jest ono bardzo dobre. Nie zostało ukończone w 100%, jednak nie znalazłem żadnych pomyłek czy błędów. Minusem może być brak nawet małych podpowiedzi jak dany poziom zacząć.
Podsumowując całą grę, jest ona warta niewielkiej ceny. Dostajemy miły gameplay, a chęć zobaczenia co czeka na nas na końcu sprawia, że gra się fajnie.